ناگفته های واقعه قطار مشهد_یزد

با توجه به عید میلاد امام هشتم که اجازه اندک شادی به ملت ایران داده می شود. نخواستم کام شما هم میهنان عزیز را تلخ کنم. اما واقعه آنچنان تاسف انگیز و غیر قابل باور است که نمی شود از کنار آن ساده گذشت.

_ قرار گرفتن بیل مکانیکی در مسیر

_ اعلام باز بودن مسیر

_ تخطی سرعت لوکوموتیوران در نقطه کور به میزان 70 کیلومتر بر ساعت در حالی که سرعت مجاز بین 15 الی 30 بوده است

همگی فارغ از فرسوده بودن و پایین بودن سطح تکنولوژی ریلی کشور مواردی هستند که ذهن هر انسان عاقلی را ساعت ها به خود مشغول می دارد.

اما موردی که مایلم توجه شما مخاطبین عزیز را به آن جلب کنم، شیوه امداد رسانی به مجروحان و زخمی های این واقعه است.

با توجه به اینکه منطقه صعب العبور و بیایانی بوده و امکان امداد رسانی سریع زمینی در این منطقه میسر نبوده است، طبعا ستاد بحران باید اولین گزینه امداد رسانی را هوایی انتخاب کرده و با توجه به سنگین بودن مصدومیت ها وسیله ای هوایی با ظرفیت بالا و نیروهای دوره دیده ای را در اسرع وقت به محل حادثه اعزام می کرده است. ولی شایان ذکر است که اولین نیروهای امدادی بعد از 2 ساعت به منطقه رسیده اند و ظرفیت بالگرد  هلال احمر نیز کم بوده و تنها یک مجروح جابجا شده است و پس از 4 ساعت از وقوع حادثه امداد رسانی وسیع صورت گرفته است و این در حالی است که در این 4 ساعت مسافرینی که در این واقعه سالم مانده بودند به دیگر مجروحان یاری رسانده و مدام ناله و فریاد افرادی که زیر واگن بسیار صدمه دیده بودند به گوش می رسیده است. بطوری که بعضی از مجروحان گیر افتاده به علت پر شدن دهان آنها با خاک  که راه تنفس آنها را مسدود کرده است فوت کرده اند. البته جا دارد از بخش اورژانس طبس و (کادر درمان یزد که با اعزام متخصصان اورتوپد، جراح عروق، کارشناس اتاق عمل و 50 نفر از پرستارانی که اعلام آمادگی کرده بودند و با سرعت عمل خود در زمان موثر به یاری مجروحان شتافتند تشکر کرد،کد خبر 84781268 مورخ 18/3/1401 خبرگزاری جمهوری اسلامی)

سوالاتی که هم اکنون باید توسط مسئولان پاسخ داده شود به شرح زیر است.

_ آیا ما مردم فقط باید تکنولوژی ساخت موشک و پهپاد و تجهیزات نظامی را از تلویزیون ببینیم در حالی که مجبوریم از پایین ترین تکنولوژی ها در انواع حمل و نقل استفاده کنیم که ایمنی آنها در حد بسیار پایین است؟

_ آیا ما باید بالگردهای امداد رسانی را تنها در مانورهای نظامی ببینیم و در وقایع و سوانح آنقدر معطل بمانیم که جان به جان آفرین تسلیم کنیم؟

_ چرا سلامت جسمی و روانی و جان و سرمایه های ملت برای شما اینقدر بی ارزش است که به خود اجازه می دهید تا این حد بی اعتنایی را نسبت به اصلاح زیر ساخت ها و بالا بردن سطح ایمنی حمل و نقل و دیگر امور داشته باشید؟

هموطنان خوبم

با توجه به بی اعتنایی همیشگی حکومت اسلامی از بدو تاسیس به مصالح ملت آیا وقت آن نرسیده است که خود را از ستم حکومتی که از اسلام جز ریا و ستم و فساد و اختلاس و خشونت و دخالت در امور شخصی مردم را به تصویر نکشیده است و ملت را به سوی جنگ و تحریم های بین الملل کشانده و غارت سرمایه های ملی را حق خود دانسته است؛ خلاص کنیم؟؟؟