جهنم آسیب

اصولا وقتی تعادل نیازهای طبیعی و اولیه انسان به هم بخورد  او وارد مرحله آسیب می شود.

این نیازها  عبارتند از خواب، خوراک، امنیت و نیازهای روحی و روانی ، از این روست که برای مصلحان و دلسوزان اجتماعی خط فقر اهمیت ویژه ای پیدا کرده و تمام سعی آنها بر این است که افراد اجتماع مرحله زیر این خط را تجربه نکنند زیرا افرادی که تعادل نیازهای اولیه آنها به هم می خورد وارد مرحله آسیب شده و دیگر به راحتی و با استفاده از توان خودشان نمی توانند از این مرحله بیرون بیایند.

و این دقیقا نقطه مقابل تمایل حکومت های استبدادی است که مایلند تا با ایجاد شوک های پیاپی و دخالت های بی دلیل و مستمر در زندگی روزمره مردم در وارد کردن آنها به مرحله آسیب تلاش پیاپی داشته باشند . چون به خوبی دریافته اند که وقتی تعادل فرد به واسطه ناهماهنگی در نیازهای طبیعی زندگیش به هم بخورد در اغلب موارد توانایی تشخیص و عملکرد مصلحت اندیشانه از او سلب می گردد .

در منطقه آسیب قوانین تا اندازه زیادی به هم می خورند .اگر قبل از منطقه آسیب کمک های اقتصادی به افراد و خانواده ها می توانست نقش مهمی در برون رفت آنها از مشکل داشته باشد ولی اینجا نقش مشاور و مددکار است که تعیین کننده است و اگر کمک های مالی بدون برنامه و هدف حساب شده  در اختیار آنها قرار بگیرد می تواند عوارض منفی نیز برای خودشان و خانواده آنها در بر داشته باشد .

چون این مرحله خاستگاه مناسب تثبیت و نفوذ حکومت های استبدادی است یعنی جایی که آنها خود را به صورت ناجی و کمک کننده جلوه داده و نه تنها با دادن امتیازاتی غیر قابل تصور آنها اما اندک، از این افراد به عنوان نیروهای پیرو خود استفاده نموده که با القاء باورها و هرآنچه تئوری مناسب جهت پایداری و بقاء حکومت شان هست را به آنها بخورانند.

 زیرا در این منطقه قبل از ورود آنها یک نوع از هم پاشیدگی جایگاه سرپرست و والد و کودک اتفاق افتاده و سرپرستان تقریبا نقش تربیتی خود را از دست داده اند .

در حوزه آسیب به صورت معمول شما با افرادی روبرو هستید که واکنش های بسیار متفاوتی را در قبال دریافت کمک های موردی از خود بروز داده و حتی در برخی موارد از گرفتن کمک ها سر باز می زنند ، بعضا دیدگاه شان نسبت به شما بغض آلود است و در خیلی از موارد کینه ای از شما در گوشه ای  از دلشان می نشیند چون شخصیت انسانی شان در هنگام دریافت کمک خدشه دار می شود .ازاین روست که سفارش می شود کمک ها به صورت گروهی و تحت نظارت تشکل های اجتماعی  به نحوی که کسی دستان دهنده را نشناسد صورت گرفته و عمده کمک ها در جهت بالا بردن سطح آگاهی و بر کمک به عینیت رساندن توانایی افراد آسیب دیده و توان افزایی و تاب آوری آنها متمرکز گردد .

نکته دیگر اینکه در جاهایی که حتی رگه هایی از حکومت های استبدادی دیده می شود و خصوصا در حکومت های اعتقادی نباید به هیچ وجه در تعامل با حکومت کمک های مردمی به دست آسیب دیدگان برسد چون بنابر دیدگاه هایی که این حکومت ها با استفاده کامل و تخصیص تمام و کمال بودجه های فرهنگی در راستای القای باورهای نادرست در فکر و ذهن مردم برای ابقاء حکومت خود دارند این کمک ها هم مزید بر علت شده و در کل ما با این کمک ها شاهد تغییر و فقر زدایی و خروج افراد آسیب پذیر از مرحله خطر نیستیم و با توجه به اینکه در ایران مدت زمان زیادی است که با تکیه بر مبارزه با حقوق زنان ، مبارزه با مطبوعات و آزاد اندیشی و برنامه های فرهنگی و هنری اصیل با القاء باورهای دینی نادرست سعی و تلاش های زیادی صورت گرفته، استفاده از کمک های مردمی در این راستا نیز نه تنها قشر آسیب دیده را از بن بست های پیش روی شان خارج نخواهد کرد که روزبروز بر میزان درگیری های جدید شان هم می افزاید .

البته شایان ذکر است که رشد و توسعه و ماندگاری استبداد بر همین باورها و تفکراتی که سینه به سینه از والدین به کودکان انتقال داده شده و نه تنها جوامع را از درون خراب می کند پابرجا می ماند که آزادی عمل و سود های کلان و قدرت مستبدین نیز عامل بقا و ماندگاری آن می شود .

برای داشتن جامعه ای جویا و پویا و آزاد اندیش باید قبل از انجام هر کاری خیلی فکر کنیم و جوانب مختلف اثر و نتیجه آن را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم و گرنه به این زودی ها نمی تو انیم روی زیبای توسعه اجتماعی را ببینیم هر چند که دل های پاک و مهربانی هم داشته باشیم

        دل تون شاد و افکارتون آزاد و کارتون حساب شده باشه           

                                     همیشه