تبریک و مرور

جا دارد به همه عزیزانی که احساس مسئولیت نموده و در انتخابات شورای شهر شرکت کردند دست مریزاد گفته و به آنها که رای آوردند و وارد این شورا ها شدند تبریک و توان کار وتلاش و تغییرات رو به جلو برایشان آرزو کرد .

برای آنها که کاندید ریاست جمهوری شدند هم همینطور

مخاطبان گرامی

هرچند در مسیر توسعه و رشد، گام اول حضور در صحنه و به میدان آمدن هست .

 اما؛ نکاتی هم هست که اگر مد نظر گرفته شوند در انتخاب های بعدی میزان خطا را کمتر خواهند ساخت .

در انتخابات گذشته

_ مردم امکان و فرصت شناخت درستی از کاندید شده ها نداشتند .

_ کسانی وارد صحنه شدند که سابقه کاراجتماعی نداشتند .

_ افرادی هم آمده بودند که خود برای تغییر و توسعه دست بازی  داشتند .

_ کسانی هم آمده بودند که مهارت و تخصص  آنها به حوزه توسعه انسانی و مدیریت شهری و شهرسازی ربطی هم نداشت .

_ ائتلاف ها بیشتر جنبه دستوری و سیاسی داشتند تا جنبه تخصصی و ناشی از یک همگرایی و تصمیم دورن گروهی

و ما برای گذر از این موارد در انتخابات بعدی بهتر است به نکات زیر توجه بیشتری داشته باشیم .

_ صحنه مدیریت های کلان آنقدر حساس و مهم و سنگین است که بهتر است نمایندگان صنوف ،تشکل ها و  اتحادیه ها و کسانی که سابقه درخشانی در بخش خدمات اجتماعی کلان دارند و شناخته شده هستند  وارد صحنه شوند.

_ این صحنه ها مانند یک آزمایشگاه و یا محیط آرام کاری که فرصت مطالعه و بررسی و رشد را توام با کار ایجاد کند نیست و فرد بدون سابقه کار و نفوذ اجتماعی نه تنها به جامعه که به زندگی شخصی خود نیز لطمه می زند .

_ آدم وقتی توانست در یک رشته موفقیت کسب کند و دست بازی در رشد و پیشرفت شخصی و در کنارش خدمت رسانی به اجتماع داشته باشد ، تغییر صحنه و جابجایی او به میدانی دیگر ممکن است جایگاه قبلی او را به خطر اندازد و میزان ریسک این کار بالاست .

_ افراد ممکن است که دارای تخصص های خوب و لازمه حضور را داشته باشند اما کفایت موفقیت ، داشتن شرایط زندگی و روحی تثبیت شده که بتوان در کنار آن به راحتی به فعالیت های اجتماعی پرداخت و مهم تر از آن سلامت و صحت و درستکاری را هم در این راه دشوار از دست نداد .

اینجا لازمه نیم نگاهی به پایتخت کشور عزیزمان بیندازیم و متوجه باشیم که خدای ناکرده عاقبت شهرهای دیگر کشورمان مانند آن نشود ، خدا خیر بدهد کسانی که برج میلاد را ساختند.چون از آن بالا می شود اهمیت سود وسرمایه را آشکارا بر سلامت و ایمنی و راحتی شهروندان مشاهده کرد .

تمرکز و تودر تویی، تصور یک حادثه طبیعی برای این شهر حتی در ذهن را هم وحشتناک می سازد .

یک ساختمانش فرو ریخت یک هفته کل کشور درگیر آن بودند .

آیا چند درصد از متخصصین کشور در این شهر زندگی می کنند ؟

آمارش را از وزارت کشور بگیرید و تعجب کنید که مگر می شود این همه متخصص در این شهر متمرکزباشند و متوجه این مسئله نباشند !!!!!!!

یا شاید هم متوجه هستند اما سود و سرمایه و پست و موقعیت و تمرکز اولویت های دیدگاه شان نسبت به زندگی است .

و نکته آخر اینکه

این اساسا کار نادرستی است که اختیار انتخاب مان را بدست دیگران بسپاریم چه این دسته و گروه و چه آن یکی و توجه داشته باشیم  که شوراهای شهر و روستا برای اهداف  توسعه شهری و گسترش  امکانات و پیشگیری از آسیب ها با بالا بردن سطح سلامت و بهداشت و فرهنگ عمومی و توسعه آموزش و پرورش هستند نه صحنه فعالیت سیاسیون که خاستگاه مناسب سیاست در احزاب فعال و پویاست .

  به امید روزهای پر از اندیشه و فکر ، کار و تلاش و موفقیت های بزرگ در صحنه های داخلی و خارجی برای مردم و کشور ایران عزیز