آخرین مطالب
امکانات وب
حل مسئله
برای حل یک مسئله ما هر چه بیشتر روی متغیر ها، علل شکل گیری این متغییرها و شیوه های حل مسئله تسلط بیشتری داشته باشیم و سپس مسئله را از جوانب مختلف مورد بررسی و ارزیابی قرار داده و تا می توانیم آن را دسته بندی کرده و به سطوح مختلف تقسیم کنیم، بهتر از پس حل آن بر خواهیم آمد.
حالا بیایید به مسئله " اختلاف مردم و حکومت ایران " پرداخته و سعی در حل آن داشته باشیم.
1_ متغییرهای این مسئله کدامند؟
پاسخ: از یک طرف مردم و از طرف دیگر حکومت ایران
2_ رابطه بین این دو متغییر چگونه است؟
* آیا رابطه ای بین رای اکثریت مردم و اعضای حکومت ایران وجود دارد؟
* آیا اعضای حکومت ایران رای، نظر و مصالح عمومی مردم را به رسمیت می شناسند؟
* آیا مردم ایران تلاش لازم برای اعمال نظر در سرنوشت خود و جلوگیری از تصمیمات بد و بسیار خطرناک حکومت را انجام داده اند؟
3_ در صورتی که پاسخ سه سوال فوق خیر باشد دلایل این عدم ارتباط را بنویسید.
4_ چون برای حل مسئله ناچاریم ارتباطی هر چند موقت و ضعیف بین دو متغیر بیابیم راهکاری جهت برقراری این ارتباط برای گذر از این بن بست پیشنهاد دهید.
پیشینه اختلافات:
با توجه به اختلافات فکری و نظری بین اقشار و گروه های مختلف مردم ایران و حکومت جمهوری اسلامی که از همان سال های آغازین شکل گیری این حکومت با ترورها و کشتارهای سران و افراد موثر یگدیگر شروع و با یک دست شدن حکومت و دولت به کشتارهای دسته جمعی مخالفین در زندان ها و قتل های زنجیره ای توسط حکم های حکومتی و فتاوی روحانیون ادامه یافت و سپس به زیر پا گذاشتن بند های مختلف همان قانون اساسی که حق و حقوقی خاص و عجیب را برای روحانیون و حق و حقوقی مشروط و بعضا غیر مشروط (که در کنار حق و حقوق ویژه برای روحانیت امکان اجرایی شدن نداشتند) را برای آحاد ملت قائل بود، انجامید و از سال 1388 به بعد وارد مرحله جدید و به صورت اعتراضات خیابانی توسط مردم بر سر مسئله دخالت در رای مردم با شعار " رای من کو ؟ " و برخوردهای خشن و رو در رو با معترضین و بعضا دانشجویان بی طرف و بی گناه از طرف حکومت ادامه یافت و به سکوت و ادامه مبارزات مدنی توسط مردم رسید و در موقعیت های بعدی خود را در اعتراضات 1396 و 1398 به صورت گسترده تری نشان داد و در چند ماهه اخیر نیز با جرقه جنبش دانش آموزی شروع و با شعار " زن، زندگی، آزادی " وارد مرحله تازه ای شد که بگذریم.
حال با این وصف به صورت واقع بینانه ای باید گفت:رابطه حکومت جمهوری اسلامی که هم اکنون شامل اعضای بیت رهبری و حلقه تنگ معتمدین این بیت و آنهایی که با حکم حکومتی و با مهندسی انتخابات بر مسند های کلیدی رسیده اند از طرفی و مردم ایران از طرف دیگر به مرحله ای از اختلاف رسیده که امکان بازگشت به صلح و آشتی بر سر مصالح یک طرفه ای که حکومت و اطرافیان آنها را تافته ای جدابافته می دانسته ومی داند متصور نیست، البته شایان ذکر است که این صلح و آشتی ظاهری اگر چه در اوایل انقلاب و چند دهه بعد به دلیل طی مراحل حساس رشد عمومی توده ملت لازم بود و خوشبختانه با کمک و هم فکری اندیشمندان اجتماعی و بعضا اعضای دولت هایی که منفعت ملت و پیشرفت کشور در دستور کار و فعالیت آنها قرار می گرفت به خوبی طی شد و آثار ارزشمند خود را بر جای گذاشت.
اما هم اکنون با توجه به تغییرات اجتماعی در سایه رشد و بلوغ جمعی که در جامعه ایران طی این چند دهه صورت گرفته لزوم صلح و آشتی ظاهری و تحمل این نوع حکومت با توجه به اختلاف های شدید فکری و نظری در سایه خود شیفتگی های سران این حکومت از طرفی و نیاز به خروج از پس ماندهای " حس عدم اعتماد به نفس" و شکل گیری " عرت نفس جمعی" و لزوم بروز نشانه های آن در زندگی ملت ایران به هیچ وجه توصیه و سفارش هم نمی شود.
حال این سوال مطرح می شود که چگونه می توان از کنار این اختلافات جدی و ریشه دار بین حکومت و ملت به طوری که کمترین آسیب به مردم و مصالح عمومی جامعه وارد شود گذشت و این مرحله مهم سرنوشت ساز را به بهترین نحو ممکن طی کرد؟؟؟
برچسب : نویسنده : 629khordad13880 بازدید : 81